GPS, και τι μπορούμε να κάνουμε με αυτό.

Υπάρχουν πολλοί συμφορουμίτες που θα ήθελαν να χρησιμοποιήσουν κάποιο σύστημα GPS, αλλά δεν το ξεκινάνε καν, επειδή τους φαίνεται βουνό.
Εκτός αυτού οι περισσότεροι δεν ξέρουν καν σε τι μπορεί να τους βοηθήσει κάτι τέτοιο.
Αυτό το τόπικ, θα προσπαθήσει να παρουσιάσει μερικές από τις δυνατότητες που προσφέρει το σύστημα συνδυάζοντας διάφορες τεχνολογίες.

Αρχίζουμε λοιπόν από τα βασικά:

Τι είναι το GPS.
Το GPS είναι ένα πλέγμα δορυφόρων που εκπέμπουν κάθε δευτερόλεπτο την ακριβή ώρα. Τίποτε άλλο. Ο δέκτης GPS δέχεται το σήμα από περισσότερους δορυφόρους, υπολογίζει την καθυστέρηση του σήματος από τον καθένα και βγάζει ένα συμπέρασμα για το που ακριβώς βρίσκεται. Αυτό το σημείο στον χάρτη που καθορίζει την θέση μας λέγεται στίγμα. Είναι ένα ζευγάρι αριθμών, που περιγράφουν την γωνιακή απόσταση μας από τον ισημερινό στον κάθετο άξονα, και την γωνιακή απόστασή μας από την κάθετη γραμμή που περνάει από το Greenwich της Αγγλίας στον οριζόντιο άξονα.

Αφού έχουμε λοιπόν το στίγμα μας, κάτι πρέπει να κάνουμε με αυτό. Η πιο απλή εφαρμογή είναι να δείξουμε την θέση μας πάνω σε έναν χάρτη. Εκτός από την θέση μας, η πληροφορίες που μας δίνει ο δέκτης μας επιτρέπουν να ξέρουμε και το υψόμετρο, την κατεύθυνση στην οποία κινούμαστε, όπως και την ταχύτητα μας.
Αφού λοιπόν έχουμε ανά πάσα στιγμή αυτά τα στοιχεία, μπορούμε να βάλουμε ένα πρόγραμμα να μας τα δείξει.
Στο παράδειγμα βλέπουμε ένα κομμάτι μιας διαδρομής από την Ανδρίτσαινα Πελοποννήσου προς τον ναό του Επικούρειου Απόλλωνα. Εμείς είμαστε την κορυφή του βέλους. (Πρόγραμμα OziExplorerCE)




Πιο έξυπνα προγράμματα μπορούν να μας βοηθήσουν να πάμε και από τον σωστό δρόμο, να κάνουν δηλαδή πλοήγηση. Αυτά τα προγράμματα έχουν έναν χάρτη μέσα τους, όπου είναι καταγεγραμμένοι όλοι οι δρόμοι, καθώς και οι ονομασίες των δρόμων/περιοχών. Το GPS μας δίνει το στίγμα μας, το πρόγραμμα μπορεί να υπολογίσει την κατάλληλη διαδρομή για να πάμε εκεί που θέλουμε, και να μας βοηθήσει να το πράξουμε. Αυτά τα προγράμματα μας δίνουν φωνητικές και οπτικές οδηγίες. Όταν πλησιάζουμε σε κάποιο σημείο που θα πρέπει να διαλέξουμε δρόμο, μας το δείχνουν και μας το λένε: "Σε 500 μέτρα στρίψτε δεξιά".
Μια άλλη πολύ καλή εφαρμογή αυτών των προγραμμάτων είναι και η υποστήριξη που μας παρέχουν όταν οδηγούμε σε έναν άγνωστο ορεινό δρόμο. Βλέπουμε στο βάθος μια στροφή, δεν βλέπουμε όμως πως εξελίσσεται, τι μας περιμένει μετά. Μια γρήγορη ματιά στο display, και ο κόσμος φαίνεται πιο καθαρός. Χρησιμοποιώ κατά κόρον αυτήν την δυνατότητα, ειδικά όταν οδηγώ νύχτα με βρώμικη από τα κουνούπια ζελατίνα. Κάνει την ζωή εύκολη.
Να και ένα παράδειγμα για το τι βλέπουμε: (Πρόγραμμα Destinator PN)




Πολύ όμορφη εφαρμογή είναι και η αρχειοθέτηση των διαδρομών μας, η οποία μπορεί να μας βοηθήσει πάρα πολύ στον προγραμματισμό της επόμενης βόλτας. Εδώ βλέπουμε τον χάρτη της Πελοποννήσου με τις διαδρομές που έκανα το φετινό καλοκαίρι.




Μια άλλη χαριτωμένη εφαρμογή είναι η μεταφορά των διαδρομών μας στο GoogleEarth. Το αρχείο που εισάγουμε αποτυπώνει την διαδρομή μας και μπορεί να αναπαρασταθεί από το GoogleEarth σαν να πετάμε με αεροπλάνο χαμηλά από πάνω. Αν η περιοχή έχει καλή ανάλυση, μπορεί κανείς να ξαναδεί την βόλτα του αυτούσια.




Γενικά ο GoogleEarth προσφέρεται για διάφορα παιχνίδια, σοβαρά και ευτράπελα. Μπορούμε για παράδειγμα να προσθέσουμε στις πληροφορίες EXIF που έχουν όλες οι φωτογραφίες από ψηφιακές μηχανές το στίγμα, από το οποίο τραβήχτηκε η φώτο, και να το βάλουμε μέσα στον GoogleEarth. Θα μας βγάλει ένα σημαδάκι πάνω στον χάρτη, που αν το πατήσουμε, θα μας δείξει την φωτογραφία που τραβήξαμε σε αυτό το σημείο.

Προχωράμε τώρα και στα ενδότερα της τεχνολογίας και των προγραμμάτων που χρειάζονται για αυτήν.

Ας αρχίσουμε με το εξοπλισμό σε Hardware.
Υπάρχουν δύο μεγάλες ομάδες: Τα μηχανάκια της Garmin, και τα PocketPC, τα οποία με την σειρά του χωρίζονται σε PDA (personal digital assistant)και PNA (personal navigation assistant). Τα Garmin φημίζονται για την στιβαρή κατασκευή τους και τον επαγγελματικό προσανατολισμό τους, τα δεύτερα τρέχουν λειτουργικό της Microsoft, με ότι αυτό συνεπάγεται. Υπάρχουν και άλλα μηχανάκια, όπως τα κινητά που τρέχουν symbian, αλλά είναι πολύ περιορισμένα στις εφαρμογές τους, γι αυτό τα αφήνουμε. (Εκτός αν έχει κάποιος και θέλει να μας πει)
Για τα Garmin θα σας πούνε άλλοι που τα έχουν και τα ξέρουν. Εγώ θα σας πω για τα PocketPC.

Με πια κριτήρια διαλέγουμε ένα μηχανάκι: Αφήνοντας την τιμή τελευταία, πιάνουμε πρώτα τις δυνατότητες.
Όλα τα PocketPC με Windows mobile λειτουργικό τρέχουν τα ίδια προγράμματα. Έχουν το λειτουργικό και κάποιες στάνταρ εφαρμογές ενσωματωμένες στο ROM του μηχανήματος, και εγκαθιστούν οποιαδήποτε άλλη στο RAM. Πρέπει να κατανοήσουμε, ότι όλα τα προγράμματα μαζί με τα δεδομένα βρίσκονται κατ’αρχήν στο RAM του PocketPC, που σημαίνει ότι το PC δεν σβήνει ποτέ. Απλά το βάζουμε να δουλεύει σε ένα πολύ αργό και οικονομικό modus όταν το κλείνουμε. Αυτό σημαίνει, ότι ότι έχουμε εγκαταστήσει θα χαθεί, αν το ξελιγώσουμε χωρίς ενδιάμεση φόρτιση σε PocketPCs που λειτουργούν με το παλιότερο λειτουργικό σύστημα, ενώ το πρόβλημα έχει λυθεί στα καινούρια PDA.
Είναι λοιπόν ένα σοβαρό κριτήριο η τροφοδοσία. Τα φθηνά PocketPC δεν προσφέρουν την δυνατότητα να αλλάζουμε μπαταρίες. Τα ακριβότερα μπορούν να το κάνουν, επειδή έχουν μία επιπλέον εσωτερική μπαταρία που κρατάει το σύστημα ζωντανό όσο αλλάζουμε την εξωτερική. Ένα τέτοιο σύστημα έχει μια απεριόριστη αυτονομία, ανάλογα από τον αριθμό μπαταριών που κουβαλάμε μαζί μας. Εγώ έχω μία εφεδρική, και μπορώ να το έχω ανοικτό περίπου 12 ώρες συνεχόμενα μέχρι να χρειαστώ πρίζα.

Κάρτες μνήμης: Σχεδόν όλα παίρνουν SD κάρτες, κάποια παίρνουν επιπλέον και CF. Υπάρχουν κάποιοι περιορισμοί σε μερικά μηχανάκια ως προς το μέγεθος των καρτών που δέχονται. 1GB κάρτα είναι όμως σχεδόν απαραίτητη. Πάνω στην κάρτα μπορούμε να εγκαταστήσουμε τα προγράμματα και να καταγράφουμε τα αρχεία μας, είναι δηλαδή κάτι σαν τον σκληρό δίσκο του PC. Προσοχή! Η κάρτα δεν μας σώζει σε περίπτωση αδειάσματος της μπαταρίας, επειδή έτσι σβήνει και το εγκατεστημένο πρόγραμμα. Το πρόγραμμα υπάρχει μεν στην κάρτα, πρέπει όμως να ξαναστιθεί (για να καταχωρηθεί στην registry, για τους μυημένους)
Αν μπορούμε να βρούμε βέβαια μια άλλη πηγή ρεύματος (αναπτήρας αυτοκινήτου, εξωτερικό πακέτο με μπαταρίες κλπ.) τότε η αξιολόγηση αλλάζει, αφού κατά τα άλλα τα μηχανάκια είναι ισάξια.

H κεραία GPS: Υπάρχουν πολλά μηχανάκια εν τω μεταξύ που έχουν ενσωματωμένη κεραία. Άλλα που δεν έχουν, μπορούν να συνδέσουν μία είτε μέσω Bluetooth, είτε με σειριακό καλώδιο. Το πλεονέκτημα των πρώτων είναι η ευκολία στην χρήση, αυτό των δεύτερων, το ότι δεν τροφοδοτούν και την κεραία με την μπαταρία τους, αφού αυτή έχει δικιά της. Εκτός αυτού αποδεικνύεται πλεονέκτημα η εξωτερική κεραία, επειδή η τεχνολογική εξέλιξη στον τομέα είναι ραγδαία. Μπορεί κανείς λοιπόν να αγοράσει απλώς μία νέα κεραία και να αναβαθμίσει αισθητά το σύστημα του.
Το σύστημα GPS έχει μεγάλη ακρίβεια, όταν το χρησιμοποιεί ο αμερικάνικος στρατός. Στην πολιτική του έκδοση έχει μια ενσωματωμένη ανακρίβεια μερικών μέτρων, η οποία όμως μπορεί να μας χαλάσει την δουλειά, όταν ήμαστε μέσα σε πόλη. Δεν θέλει και πολύ να νομίσει, ότι βρισκόμαστε στον παράλληλο δρόμο και να μας στείλει έτσι αλλού για αλλού. Τα προγράμματα πλοήγησης προσπαθούν να κάνουν μια αξιολόγηση του στίγματος, θεωρώντας μάλλον απίθανο να πηδήξαμε πάνω από τις πολυκατοικίες μέσα σε ένα δευτερόλεπτο, και τα καταφέρνουν αρκετά καλά. Αν όμως ξεκινήσουμε με λάθος στίγμα μπορεί να χρειαστεί αρκετή ώρα για να καταλάβει το πρόγραμμα ότι πάμε αλλού. Περισσότερα πάνω σε αυτό όταν πιάσουμε τα προγράμματα πλοήγησης.

Ο επεξεργαστής: Όσο πιο γρήγορος, τόσο πιο ρευστή θα είναι η λειτουργία. Τα προγράμματα δουλεύουν και με αργούς επεξεργαστές, είναι όμως λίγο δύσχρηστα και εκνευριστικά. Οι επεξεργαστές που παίζουν αυτήν την στιγμή είναι οι XScale της Intel, και είναι κατάλληλοι για όλες τις δουλειές όταν λειτουργούν με πάνω από 300MHz.

Η μνήμη: Η ROM μας λεει μόνο πόσα ενσωματωμένα προγραμματάκια προσφέρει το σύστημα από μόνο του. Το βασικό είναι η RAM, επειδή ανεξάρτητα που έχουμε εγκαταστήσει τα προγράμματα, αυτά φορτώνονται πάντα στην RAM για να τρέξουν. 32MB είναι το ελάχιστο που χρειαζόμαστε κάνοντας διάφορα κόλπα για να τα αφήσουμε όλα ελεύθερα, πάνω από 64MB είναι υπεραρκετό για τα πάντα.

Οθόνη: Υπάρχει η κλασική οθόνη με ανάλυση ένα τέταρτο την VGA, και τα πιο χλιδάτα μοντέλα με ανάλυση VGA. Τα τελευταία δεν σημαίνει ότι σου δείχνουν περισσότερα πράγματα, απλά σου τα δείχνουν με μεγαλύτερη ευκρίνεια. Αν το πρόγραμμα που τρέχουμε το υποστηρίζει, μπορεί και να τρέχει σε καθαρό modus VGA, το οποίο ανάλογα την εφαρμογή μπορεί να είναι από πολύ εύχρηστο μέχρι αδιάφορο.

Επικοινωνία: Τα PocketPC ξέρουν ένα σωρό τρόπους επικοινωνίας με τον έξω κόσμο. Αυτό που έχουν όλα εκ των πραγμάτων, είναι η δυνατότητα να συνδεθούν με καλώδιο με ένα PC για να ανταλλάξουν στοιχεία και να εγκαταστήσουν προγράμματα. Αυτή η μορφή επικοινωνίας καλύπτει και σχεδόν όλες τις ανάγκες. Από εκεί και πέρα, υπάρχει το Bluetooth (ασύρματη επικοινωνία με άλλα μηχανάκια, κεραίες GPS, κινητά ή το PC), το WiFi (ασύρματο δίκτυο), GSΜ (κινητό τηλέφωνο), GPRS (σύνδεση data μεσω κινητού). Τα μηχανάκια με περισσότερες από μία υποδοχές για κάρτες, μπορούν π.χ. στην θήρα CF να κολλήσουν και διάφορα άλλα μηχανήματα, όπως barcode scanner, μικρόφωνα, κάρτες κινητών κλπ.
Αν το μηχανάκι έχει ενσωματωμένη κεραία GPS, τότε η στάνταρ σύνδεση με το καλώδιο είναι αρκετή. Αν δεν έχει, καλό είναι να έχει Bluetooth για να συνδέσουμε μια εξωτερική κεραία.

Βάσεις στήριξης: Υπάρχουν ένα σωρό για αυτοκίνητα και μερικές για μηχανές. Η πιο σωστή βάση, η οποία καθιστά ένα PocketPC ισάξιο με ένα Garmin από άποψη προστασίας από βροχή, χτυπήματα κλπ, είναι η Palm Armor. Αν είναι κάποιος λίγο καμικάζι, μπορεί να κάνει και κάτι αυτοσχέδιο και να ελπίζει ότι η μοίρα κοιτάει αλλού. Σε εμένα λειτουργεί το κόλπο εδώ και 4 χρόνια.

Τα προγράμματα GPS.

Υπάρχει μια πληθώρα προγραμμάτων που χρησιμοποιούν το στίγμα του GPS για να μας δείξουν κάτι. Τα πιο απλά είναι κάτι σαν ηλεκτρονικές πυξίδες και δείχνουν τα βασικά: Υψόμετρο, ταχύτητα, προσανατολισμό, στίγμα κλπ.
Τα πιο προχωρημένα χρησιμοποιούν αυτά τα στοιχεία και έναν χάρτη, οπότε μας δείχνουν και που βρισκόμαστε.
Θα συζητήσουμε λίγο για αυτά τα προγράμματα παίρνοντας σαν παράδειγμα το OziExplorerCE, επειδή πρώτον το γνωρίζω καλά, και δεύτερον είναι αρκετά αντιπροσωπευτικό για τις δυνατότητες αυτού του τύπου προγραμμάτων.
Χρειαζόμαστε κατ΄αρχήν έναν χάρτη, ο οποίος να είναι ακριβείας ως προς την απεικόνιση του. (Οι περισσότεροι δεν είναι, ακόμα και αυτοί που σαν χαρτί φαίνονται φοβεροί)
Τον χάρτη αυτό μπορούμε ακόμα και να τον σκανάρουμε από χαρτί, ή να τον ζωγραφίσουμε οι ίδιοι, αν έχουμε τέτοια λόξα. Μπορούμε να κλέψουμε και να ράψουμε κάτι και από το GoogleEarth.
Όταν τον έχουμε λοιπόν σε ψηφιακή μορφή, πρέπει να τον καλιμπράρουμε, δηλαδή να πούμε στο πρόγραμμα τι μας δείχνει αυτός ο χάρτης. Αυτό το κάνουμε, σημαδεύοντας 2 τουλάχιστον σημεία του χάρτη και δίνοντας τις συντεταγμένες αυτών των σημείων στο πρόγραμμα. Τα σημεία αυτά τα βρίσκουμε από αλλού, π.χ. από το GoogleEarth, ή τα καταγράφουμε οι ίδιοι με το GPS και ένα από τα απλά προγραμματάκια που είπαμε στην αρχή.
Το πρόγραμμα μετά υπολογίζει μόνο του σε πιο σημείο του χάρτη αναφέρεται το στίγμα του GPS και μας το δείχνει. Το OziExplorerCE προσφέρει και πολλά άλλα ωραία πράγματα εκτός από το στίγμα μας. Μπορούμε να προγραμματίσουμε μία διαδρομή και να το βάλουμε να μας ειδοποιεί κάθε φορά που πρέπει να αλλάξουμε πορεία, φτιάχνοντας έτσι ένα δικό μας σύστημα πλοήγησης.
Ανάλογα τον χάρτη που έχουμε, μπορεί ένα τέτοιο πρόγραμμα να είναι πάρα πολύ εύχρηστο. Σκεφτείτε έναν πολύ λεπτομερειακό χάρτη ενός βουνού (υπάρχουν πάρα πολύ καλοί της Ανάβασης www.mountains.gr ), όπου μπορούμε να αλωνίσουμε με το KTM μας όλα τα μονοπάτια με ασφάλεια (που λέει ο λόγος). Το συγκεκριμένο πρόγραμμα μπορεί επίσης να καταγράψει και την διαδρομή που κάναμε σε αρχείο. Αυτό το αρχείο μπορούμε να το ξαναπαίξουμε μετά σε πραγματικό χρόνο στο OziExplorer στο PC μας, και να κάνουμε και διάφορες αναλύσεις και διαγράμματα (ταχύτητα, υψόμετρα κλπ)

Η πιο εξεζητημένη εφαρμογή του GPS είναι τα προγράμματα πλοήγησης. Αυτά είναι αρκετά σύνθετα προγράμματα που εκ των πραγμάτων φέρουν και έναν διανυσματικό χάρτη μεγάλης ακριβείας. Ο χάρτης αυτός δεν απεικονίζει απλά τον χώρο, αλλά έχει και άπειρες πληροφορίες ως προς τον τύπο του δρόμου, ονόματα οδών και αριθμούς σπιτιών, συνήθεις ταχύτητες που μπορούμε να πετύχουμε σε κάθε δρόμο, που έχει βενζινάδικα, φαρμακεία, νοσοκομεία κλπ (τα λεγόμενα σημεία ενδιαφέροντος, ή αλλιώς POI). Μπορούμε επίσης να γεμίσουμε τα αρχεία του με δικές μας πληροφορίες. Πού φάγαμε τον καλύτερο γύρο πίτα, ποιους δρόμους δεν θέλουμε με τίποτα να χρησιμοποιήσουμε κλπ.
Αυτά τα προγράμματα ξέρουν που βρισκόμαστε, χρησιμοποιώντας το στίγμα του GPS. Όταν λοιπόν πούμε που θέλουμε να πάμε, υπολογίζουν την διαδρομή και μας πάνε μόνα τους. Η πλοήγηση γίνεται με τη διαδρομή που βλέπουμε στο display του PocketPC, αλλά και με φωνητικές οδηγίες. Αν για κάποιον λόγο αγνοήσουμε την πρόταση και πάμε από αλλού, το πρόγραμμα υπολογίζει εκ νέου μια εναλλακτική διαδρομή για να μας πάει στον προορισμό μας. Η μεγαλύτερη χρηστικότητά τους είναι βέβαια όταν είμαστε μέσα σε μια άγνωστη πόλη και δεν έχουμε ιδέα πως θα πάμε.
Όπως είναι απλό να φανταστεί κανείς, ένα πρόγραμμα πλοήγησης ζει κυρίως από τον χάρτη του. Ένας και μοναδικός μονόδρομος που είναι καταχωρημένος λάθος μπορεί να μας ξινίσει την σούπα, αν και τις περισσότερες φορές απλά πας στον επόμενο και αφήνεις το πρόγραμμα να το παίξει ήρωας και να σου βρει άλλον δρόμο.
Υπάρχουν πολλά προγράμματα πλοήγησης, πολλά από αυτά έχουν φανταστική τεχνολογία και το ενοχλητικό χαρακτηριστικό, ότι δεν έχουν χάρτες για την Ελλάδα! Με λίγα λόγια, την Ελλάδα την έχουνε όλοι στο φτύσιμο. Το μοναδικό πρόγραμμα που προσφέρει την δυνατότητα να κάνεις σοβαρή πλοήγηση στην Ελλάδα είναι ο Destinator. Σαν πρόγραμμα πλοήγησης είναι κάτω του μετρίου συγκρινόμενο με άλλα (τουλάχιστον μέχρι την έκδοση PN), έχει όμως την ιδιαιτερότητα ότι υπάρχει μία ελληνική εταιρία που προμηθεύει χάρτες για την Ελλάδα (η NGI, www.ngi.gr), και αυτό το καθιστά μονόδρομο.

Άλλα χρήσιμα προγραμματάκια για GPS είναι αυτά που συλλέγουν τις πληροφορίες του στίγματος με κάποιο τρόπο. Ένα πολύ καλό είναι το GPS2GE (GPS to GoogleEarth), το οποίο δημιουργεί τα κατάλληλα αρχεία για εισαγωγή της διαδρομής στο GoogleEarth.

Ένα επίσης απαραίτητο κατά την γνώμη μου πρόγραμμα είναι το Francon GPSGateCE. Αυτό κάνει το εξής: Πιάνει για τον εαυτό του την θήρα επικοινωνίας με την κεραία GPS και εμφανίζει διάφορες εικονικές θήρες, όπου στην κάθε μία μπορεί κανείς να βάλει κάποιο άλλο πρόγραμμα GPS να τρέχει. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί έτσι να τρέχει π.χ. ο Destinator και το OziExplorerCE παράλληλα, προσφέροντας έτσι το μάξιμουμ χρηστικότητας του συστήματος. Επί πλέον, το GPSGateCE μπορεί να καταγράψει αυτούσια την ροή των πληροφοριών του GPS, οπότε μπορεί κανείς να το βάλει να ξαναπαίξει τα στοιχεία και να είναι σαν να πηγαίνει εκείνη την στιγμή την διαδρομή. Με αυτόν τον τρόπο έγιναν τα διάφορα παραδείγματα στην αρχή του τόπικ, από μία και μοναδική καταγραμμένη διαδρομή.

Υπάρχουν άπειρα προγράμματα. Ας ρίξουμε μια ματιά σε ένα από αυτά, το GPSTuner της Megalith.
Είναι ένας υπολογιστής ταξιδίου που προσφέρει το ίδιο πρακτικό κέρδος που προσφέρουν και αυτοί των αυτοκινήτων, δηλαδή κανένα.
Είναι όμως ένα πολύ διασκεδαστικό παιχνιδάκι, όπως εξάλλου και οι μηχανές μας οι ίδιες.

Προσφέρει τρία διαφορετικά πράγματα:

1. Έναν υπολογιστή ταξιδίου, που μπορεί να μας δώσει άπειρες πληροφορίες για την διαδρομή που κάναμε από την στιγμή που τον μηδενίσαμε. Μας δείχνει την στιγμιαία κατάσταση, δηλαδή ταχύτητα, επιτάχυνση και υψόμετρο, καθώς και ένα πλήθος στατιστικών μεγεθών, όπως μέγιστη ταχύτητα, μέγιστη / ελάχιστη επιτάχυνση και υψόμετρο, ώρα που έχει περάσει γενικά, ώρα εν κινήση, ώρα εν στάση, ανατολή και δύση του ηλίου, άνοδο και κάθοδο σε ποσοστό και σε μέτρα, και μερικά ακόμα.
Εδώ βλέπουμε ένα screenshot από έναν από τους πολλούς πίνακες που μπορούμε να δούμε, οι οποίοι συν τις άλλοις μπορούν να διαμορφωθούν σύμφωνα με τα γούστα μας.




2. Την δυνατότητα να φορτώσουμε έναν χάρτη όπου θα βλέπουμε την μέχρι τώρα πορεία μας, καθώς και την απόσταση και κατεύθυνση μέχρι τον επόμενο κόμβο που έχουμε ορίσει. Αυτή η λειτουργία είναι καλά φτιαγμένη, είναι όμως κατάλληλη μόνο για μικρούς χάρτες. Σε μεγάλους γίνεται πολύ αργό.




3. Μια πολύ καλή πυξίδα, που την φορτώνουμε κατά βούληση με ένα σωρό πρόσθετες πληροφορίες.




Το πρόγραμμα είναι πολύ καλοφτιαγμένο και επιτρέπει στον χρήστη να διαμορφώσει σχεδόν τα πάντα έτσι όπως τα χρειάζεται.
Οι πληροφορίες που μας δίνει είναι πλήρεις και εύχρηστες. Εδώ βλέπουμε ένα γράφημα του υψόμετρου της μέχρι τώρα διαδρομής

Πάμε τώρα σε πιο βαθιά νερά.

Πολύ εύχρηστα προγράμματα για διαδρομές εκτός δρόμου, είναι αυτά που δέχονται οποιονδήποτε χάρτη και δείχνουν την θέση μας πάνω. Αν έχουμε έτοιμους χάρτες, έχει καλώς. Υπάρχουν όμως περιπτώσεις (πολλές) που δεν έχουμε, ή δεν υπάρχει καν σωστός ψηφιακός χάρτης για την περιοχή που μας ενδιαφέρει.
Τώτε μπορούμε να σκανάρουμε έναν χάρτη, και να τον καλιμπράρουμε

Καλιμπράρισμα χαρτών, γενικά.

Θα το κάνουμε στο παράδειγμα ενός μικρού χάρτη που θα κλέψουμε από το GoogleEarth.
Η χρηστικότητα του χάρτη αυτού βέβαια είναι πολύ περιορισμένη, επειδή αποτυπώνει μια πολύ μικρή περιοχή. Ο περιορισμός αυτός όμως αναιρείται αν πάρουμε διαδοχικές φωτογραφίες από το GoogleEarth και τις ράψουμε σε μία μεγάλη, χρησιμοποιώντας κάποιο πρόγραμμα stitch. (Αυτό το κομμάτι ανήκει περισσότερο στο θέμα επεξεργασία φωτογραφιών)

Θέλουμε λοιπόν να καλιμπράρουμε αυτόν τον χάρτη:



Για να γίνει αυτό, πρέπει να πούμε στο πρόγραμμα ποιες ακριβώς είναι οι συντεταγμένες δύο σημείων του χάρτη, ας πούμε πάνω αριστερά και κάτω δεξιά.
Το GoogleEarth μας τις δίνει: Πατώντας Ctrl-L, μας βγάζει το grid των συντεταγμένων.



Στο παράδειγμά μας είναι το εντελώς πάνω αριστερά σημείο που τέμνονται οι γραμμές το Ν40.6398 / Ε22.9380, και το τέρμα κάτω δεξιά πάνω από το σήμα της Google το Ν40.6358 / Ε22.9470.

Εδώ μπαίνει ένα άλλο σοβαρό σημείο που πρέπει να προσέξουμε: Το σύστημα συντεταγμένων. Πρέπει φυσικά να είναι στο ίδιο σύστημα στο GoogleEarth και στο πρόγραμμα που καλιμπράρει τον χάρτη.
Στο παράδειγμά μας είπαμε στο GoogleEarth να μας δώσει τις συντεταγμένες σε Degrees (δεκαδικό αριθμό), όχι σε Degrees,Minutes,Seconds. Έτσι πρέπει να ρυθμίσουμε και το πρόγραμμα που θα τις δεχτεί.
Παίρνοντας σαν παράδειγμα το Map Calibrator του GPS Tuner, πάμε στις ρυθμίσεις και το κάνουμε. Επιλέγουμε d.dddd (Lat/Lon)



Όπως μας λέει και το πρόγραμμα, you can add calibration point by tap & hold. Πατάμε λοιπόν και το κρατάμε πατημένο πάνω αριστερά. Στον πίνακα που εμφανίζεται δίνουμε:



Αντίστοιχα και για το κάτω δεξιά σημείο.



Όταν αποθηκεύσουμε τον χάρτη, έχουμε δύο αρχεία: Ένα την εικόνα του χάρτη Chartis.jpg και ένα με τις πληροφορίες καλιμπραρισματος, Chartis.gmi.
Αυτά τα δύο, τα αντιγράφουμε στο PocketPC και βάζουμε το GPS Tuner να τα χρησιμοποιεί.

Το σύστημα λειτουργεί καλά όταν έχουμε χάρτες μικρής γεωγραφικής έκτασης. Όταν πάμε σε μεγάλες εκτάσεις περιπλέκεται πολύ η υπόθεση, επειδή μπαίνουν διάφορες παράμετροι στο παιχνίδι, όπως καμπυλότητα της γης κλπ. Σε μια τέτοια περίπτωση παίρνουμε έναν έτοιμο χάρτη και απλά τον καλιμπράρουμε πάλι με το GoogleEarth.

Κάτι ακόμα που είναι βασικό: Οι χάρτες πρέπει να είναι σωστά προσανατολισμένοι. Αν τους παίρνουμε από το GoogleEarth πρέπει πρώτα να φροντίσουμε να δείχνουν Βορρά, και να μην έχουμε ενεργοποιήσει την επιλογή terrain, επειδή παραμορφώνει την προβολή του χάρτη.




Αυτά τα ολίγα, σαν γρήγορη εισαγωγή στον θαυμαστό κόσμο του GPS.

............ Μπράβο Στάθη !!!! άψογο ποστ !!!!

πως γίνονται stick αυτά βρε παιδιά ????

μπραβο σταθη! πολυ καλο!

Ωραιο πολυ καλο αλλα μεχρι να παρω gps αυτα μου φαινοντα λιγο